Πριν λίγες ημέρες μια γυναίκα επαιτούσε μέσα σε συρμό του Ηλεκτρικού. Την άκουσα να λέει «μένω με δυο παιδιά, είναι ορφανά. Τα μεγαλώνω εγώ η γιαγιά τους. Δώστε μου ό,τι μπορείτε. Δεν θέλω να μου τα πάρουν να τα βάλουν σε ίδρυμα γιατί φοβάμαι!». Κουβέντες που με προβλημάτισαν…Η υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου δεν έχει μόνο ποινικές προεκτάσεις. Αυτές τις ερευνούν ήδη εξονυχιστικά η ΕΛ.ΑΣ και η Δικαιοσύνη και εφόσον διαπιστωθούν παραβάσεις της νομοθεσίας οι υπεύθυνοι θα καθίσουν στο εδώλιο αντιμετωπίζοντας τις όποιες προβλεπόμενες κυρώσεις.
Διαμορφώνει και μια αρνητική άποψη της κοινής γνώμης για τις δομές φιλοξενίας ανηλίκων. Όλοι πλέον αναρωτιούνται τι συμβαίνει μέσα σε αυτούς τους χώρους, πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ασέλγειες, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, ξυλοδαρμοί, εκμετάλλευση, χρήματα από δωρεές που κατέληξαν σε τσέπες και δεν δόθηκαν για τις ανάγκες των παιδιών. Στην Κιβωτό του Κόσμου μπροστά, στη «βιτρίνα» έδιναν την εντύπωση μιας μεγάλης ευτυχισμένης «οικογένειας», μια παρέας με ενήλικες «παιδαγωγούς» και ανήλικους τρόφιμους. Παιδιά που, εξ ανάγκης, βρέθηκαν εκεί έχοντας να αντιμετωπίσουν τη «σκληρή», όπως καταγγέλλουν, διαβίωση και συναντώντας στο δρόμο προς την ενηλικίωση τους πολλά εμπόδια εγκλωβισμένα μη μπορώντας – έως σήμερα - να πουν «στοπ!».
Η Πολιτεία εγγυάται πως τα χρήματα που δίνει κάποιος, ως δωρεά, θα καταλήξουν πραγματικά σε κάποιο παιδί που έχει ανάγκη και όχι σε τσέπη ενήλικα που θέλει να κάνει πολυτελή ζωή εκμεταλλευόμενος την έλλειψη ουσιαστικού ελέγχου;
Ωστόσο, μια σειρά αναπάντητων ερωτημάτων έχουν προκύψει τις τελευταίες ημέρες όπως εάν η Πολιτεία έχει διαμορφώσει τους κατάλληλους ελεγκτικούς μηχανισμούς για τις δομές προστασίας ανηλίκων. Γιατί τόσα χρόνια δεν έγινε ουσιαστικός έλεγχος στην Κιβωτό του Κόσμου; Γιατί κανείς τόσα χρόνια δεν αναρωτήθηκε που πάνε τόσα χρήματα, ποιος τα διαχειρίζεται και αν υπάρχει διαφάνεια; Γιατί κανείς δεν ερεύνησε το χθες, το σήμερα και το αύριο των εκατοντάδων παιδιών που φιλοξενήθηκαν ή φιλοξενούνται ακόμα στις δομές της Κιβωτού;
Εάν σήμερα η Πολιτεία εισηγηθεί να φιλοξενηθεί σε μια δομή ένα παιδί που αντιμετωπίζει πρόβλημα με το οικογενειακό του περιβάλλον ποιος εγγυάται πως εκεί δεν θα είναι χειρότερα από ότι στο σπίτι του; Η Πολιτεία εγγυάται πως τα χρήματα που δίνει κάποιος, ως δωρεά, θα καταλήξουν πραγματικά σε κάποιο παιδί που έχει ανάγκη και όχι σε τσέπη ενήλικα που θέλει να κάνει πολυτελή ζωή εκμεταλλευόμενος την έλλειψη ουσιαστικού ελέγχου;
Γιατί κάποιος γονιός που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά ή άλλα προβλήματα να εμπιστευτεί το παιδί του, το οποίο δεν έχει τη δυνατότητα να μεγαλώσει σε ένα ίδρυμα; Θα ξεκινήσουν αντίστοιχες έρευνες σε όλες τις δομές φιλοξενίας ανηλίκων ή θα περιοριστεί η έρευνα μόνο στην Κιβωτό του Κόσμου;
Το θέμα, εν κατακλείδι, δεν είναι να ζούμε σε μια κοινωνία καχυποψίας ειδικά για δομές που φιλοξενούν ανηλίκους. Υπάρχει κόσμος που εν όψει Χριστουγέννων θα ήθελε να προσφέρει χρήματα, ρούχα, παπούτσια ή άλλα δώρα σε παιδιά που ζουν σε δομές… Και διστάζει μετά το «τσουνάμι» των αποκαλύψεων στην Κιβωτό του Κόσμου… Το θέμα όμως είναι ότι το αίσθημα της καχυποψίας το διαμορφώνει η ίδια η Πολιτεία με τους πλημμελείς ελέγχους. Ήρθε η ώρα να αλλάξουν πολλά. Προς όφελος κυρίως των παιδιών!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
