«Πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» αλλά και λίγο... πορνό δεν έβλαψε ποτέ κανέναν! Όσο και αν στα αυτιά κάποιων ακούγεται περίεργο η ντόπια βιομηχανία του πορνό δεν άνθισε στην Ελλάδα την περίοδο της μεταπολίτευσης (όπως ίσως οι περισσότεροι θα φαντάζονταν) αλλά επί Απριλιανής δικτατορίας.
Και δε μιλάμε για το λεγόμενο «σοφτ πορνό» που καθιέρωσε ο μετρ του είδους Όμηρος Ευστρατιάδης με ταινίες όπως «Το κορίτσι και το άλογο» με την Άννα Φόνσου, ο «Λεσβιακός Αύγουστος» με την Κάτια Δανδουλάκη, το «Διαμάντια στο γυμνό κορμί σου» με την Ελένη Ανουσάκη, η «Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός» με την… Ελένη Ντάνου (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Μιμής Ντενίση).
Μιλάμε για σκληρό πορνό με πρωταγωνιστές μεγαθήρια του είδους όπως ο πάντα «άξιος - άξιος» Κώστας Γκουσγκούνης.
Η χούντα και η «τσόντα»
Επί δικτατορίας, με τις μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες να μειώνονται με δραματικούς ρυθμούς (με εξαίρεση της Φίνος Φιλμ), οι παραγωγοί ταινιών σκέφτηκαν πως προκειμένου να βγάζουν κέρδος θα έπρεπε να κάνουν ότι και οι συνάδελφοί τους στο εξωτερικό: Να κάνουν στροφή από το «σοφτ πορνό» στο σκληρό πορνό.
Η ιδέα ήταν έξυπνη αλλά «χώλαινε» στην εφαρμογή καθώς (υποτίθεται) πως ένα δικτατορικό καθεστώς που στηρίζεται στο τρίπτυχο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» δε θα επέτρεπε κάτι τέτοιο. Τότε ήταν που βρέθηκε η λύση της «τσόντας»! Η ιδέα ήταν απλή και προερχόταν και αυτή από το εξωτερικό. Σε μια ταινία με υπόθεση (κατά κύριο λόγο δράσης ή έστω αισθηματική) και εκεί που ελάχιστοι το περιμένουν «πέφτει» μια σκηνή με σκληρό σεξ. Αυτή η τακτική, δεν ήταν πρωτόγνωρη καθώς πολλοί παραγωγοί τη χρησιμοποιούσαν στο εξωτερικό.
Λέγεται, μάλιστα, πως αυτή η τακτική ήταν υπεύθυνη για τον μύθο που δημιουργήθηκε πως όλοι οι γνωστοί Έλληνες ηθοποιοί που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν συμμετάσχει σε ταινίες σκληρού πορνό. Στην πραγματικότητα αυτό που γινόταν είναι πως ξένοι παραγωγοί έπαιρναν τις ταινίες και στην πορεία τους πρόσθεταν «τσόντες» με σκληρό πορνό, με τέτοιο τρόπο, ώστε, να φαίνεται πως εκείνοι ήταν οι πρωταγωνιστές των καυτών σκηνών.
Στην Ελλάδα της χούντας, λοιπόν, αυτό που έκαναν είναι να έχουν έτοιμες τις «τσόντες» τις οποίες ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για την προβολή όταν έκρινε πως δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος ή ανάμεσα στο κοινό δεν υπήρχαν αστυνομικοί ή χαφιέδες, πετούσε εμβόλιμες τις πικάντικες σκηνές. Έτσι, με… ένα σμπάρο δυο τρυγόνια καθώς και μια ταινία σκληρού πορνό υπήρχε αλλά και από την επιτροπή λογοκρισίας περνούσαν καθώς η αρχική έκδοση ήταν απόλυτα καθαρή.
Η φορολογία και τα 13 μποφόρ του Γκουσγκούνη
Στην πραγματικότητα, βέβαια, θα ήταν κάποιος αφελής για να πιστέψει πως ένα σκληρό δικτατορικό καθεστώς όπως εκείνο των συνταγματαρχών δε γνώριζε τι συνέβαινε στους κινηματογράφους της πρωτεύουσας, και όχι μόνο. Η αλήθεια είναι πως γνώριζε (ίσως όχι από την αρχή αλλά σίγουρα μέσα στους πρώτους μήνες) όλα όσα συνέβαιναν απλά δεν τα εμπόδισε για προφανείς λόγους.
Ο βασικότερος από αυτούς ήταν (φυσικά) φορολογικός. η χούντα είχε και έναν φορολογικό λόγο για να πανηγυρίζει από τα… έσοδα των εισιτηρίων στους κινηματογράφους. Ενδεικτικό είναι πως το 1971 μόνο η ταινία «Σεξ 13 Μποφόρ» με πρωταγωνιστή τον… «Έλλην Γιουλ Μπρυνερ», Κώστα Γκουσγκούνη έκοψε 85.000 εισιτήρια! Συμπρωταγωνιστές του σε εκείνη την ταινία, μάλιστα, ήταν ο Λυκούργος Καλλέργης, που υπήρξε και βουλευτής του ΚΚΕ, η Λίζα Λορέντζου, η Πάρη Βασιλάκη και η Βίκυ Κωνσταντινίδη. Σύμφωνα με το στόρι της ταινίας, ένας ψαράς ναυαγεί σ’ ένα ερημονήσι και ξελογιάζει την κόρη του φαροφύλακα (Λυκούργος Καλλέργης). Σε εκείνη την ταινία είχε ακουστεί και ένας από τους επικότερους καλτ διαλόγους:
- Καλλέργης: Στάσου!
- Γκουσγκούνης: Τι είναι;
- Κ.: Μπήκες στο σπίτι μου;
- Γ. Μπήκα!
- Κ. Ξεπλάνεψες την κόρη μου;
- Γ. Τα ‘θέλε και τα ‘παθε!
- Κ. Θα την παντρευτείς;
- Γ. Όχι.
- Κ. Θα σε σκοτώσω!
- Γ. Μέριασε γέρο να διαβώ!
Και όλα αυτά με τους μηχανισμούς λογοκρισίας του δικτατορικού καθεστώτος να είναι «καθαροί και αμόλυντοι» καθώς από τα χέρια τους οι ταινίες έφευγαν χωρίς τίποτα το… μεμπτό.
Λέγεται πως οι πρώτες εμβόλιμες σκηνές σεξ προβλήθηκαν στον κινηματογράφο «Εύα», ένα λαϊκό σινεμά στην περιοχή του Αγίου Αρτεμίου, στο Παγκράτι και η κάθε σκηνή σκληρού πορνό δεν ξεπερνούσε το δίλεπτο. Μετά την εμπορική επιτυχία που γνώρισε η ταινία του Γκουσγκούνη, ωστόσο, τίποτα πλέον δεν ήταν ίδιο. Λίγο πριν την πτώση της χούντας, μάλιστα, η κατάσταση είχε… ξεφύγει με τις «τσόντες» να αποτελούν, πλέον, το μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
