Η Ελισάβετ Β' είναι η μακροβιότερη μονάρχης στην ιστορία της Αγγλίας και σήμερα συμπληρώνει 70 χρόνια στο θρόνο της. Ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο από σήμερα μέχρι και την Κυριακή θα βρίσκεται στο «πόδι» για να γιορτάσει την ξεχωριστή αυτή επέτειο με πλήθος εκδηλώσεων.
Οι τετραήμεροι εορτασμοί για το πλατινένιο ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ θα περιλαμβάνουν στρατιωτικές παρελάσεις, μία εκκλησιαστική τελετή, δημόσιες εκδηλώσεις, αλλά και μία συναυλία έξω από το Παλάτι του Μπάκιγχαμ. Οι τετραήμερες εκδηλώσεις θα αρχίσουν σήμερα με την παραδοσιακή στρατιωτική παρέλαση «Trooping the Colour» στο κέντρο του Λονδίνου, ενώ αμέσως μετά θα ακολουθήσει η τιμητική διέλευση σύγχρονων, αλλά και ιστορικών αεροσκαφών.
Στα 96 της χρόνια, πλέον, η Ελισάβετ Β' είναι άγνωστο αν θα καταφέρει να παραστεί σε κάποια από αυτές τις εκδηλώσεις.
Πώς η Ελισάβετ έφτασε στο θρόνο
Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1926. Κόρη του μετέπειτα βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’ της δυναστείας των Γουίνδσορ και της σκωτσέζας αριστοκράτισσας Κλοντ Μπόους-Λάιον. Η Ελισάβετ ήταν το πρώτο παιδί της γαλοζοαίματης οικογένειας και άρα, θεωρητικά, ήταν αυτή που κάποια στιγμή θα γινόταν η διάδοχος του θρόνου. Το θέμα, ωστόσο, ήταν πως ο ο πατέρας της ήταν εξαιρετικά νέος και δεύτερος στη διαδοχή πίσω από τον θείο της Εδουάρδο Η' οπότε οι δικές της πιθανότητες να ανέβει στο θρόνο ήταν από λίγες έως... ελάχιστες. Μέχρι που έγινε η μεγάλη ανατροπή. Ο θείος της παραιτήθηκε υπέρ του πατέρα της και έτσι εκείνη έγινε αυτόματα διάδοχος του θρόνου!
Η νεαρή διάδοχος του θρόνου ήταν ένα μάλλον ατίθασο κορίτσι. Ατίθασο για τα δεδομένα μια βασιλικής οικογένειας. Της άρεσε η μουσική και ο χορός, ενώ στην ιστορία έχει μείνει η «κοπάνα» που έκανε από το παλάτι για να πάει να διασκεδάσει με τον «απλό κόσμο» όταν η ναζιστική Γερμανία υπέγραψε την παράδοσή της. Η ίδια η Ελισάβετ μάλιστα, παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειας της εκπαιδεύτηκε στην οδήγηση και συντήρηση μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς, προσφέροντας υπηρεσίες στην πατρίδα της προς τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1951 η πριγκίπισσα Ελισάβετ άρχισε να εκπροσωπεί σε διάφορες κρατικές υποθέσεις τον βασιλιά, η υγεία του οποίου είχε κλονιστεί και διαρκώς χειροτέρευε. Ο Γεώργιος ΣΤ' πέθανε όταν η Ελισάβετ βρισκόταν σε επίσημο ταξίδι στην Κένυα. Διαδέχθηκε τον πατέρα της βασιλιά Γεώργιο ΣΤ' στις 6 Φεβρουαρίου 1952 και η στέψη της έγινε, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 2 Ιουνίου 1953 στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ.
Χειρότερη περίοδος της βασιλείας της ήταν από το 1992 («annus horribilis» - απαίσια χρονιά - όπως την είχε χαρακτηρίσει η ίδια), μέχρι και το 1997 και το θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνας.
Ο γάμος με τον Φίλιππο και η σχέση με την Ελλάδα
Στις 20 Νοεμβρίου 1947 η Ελισάβετ παντρεύτηκε τον μακρινό συγγενή της (τρίτος της ξάδερφος), τον υποπλοίαρχο του Βασιλικού Ναυτικού Φίλιπ Μαουντμπάτεν, πρώην πρίγκιπα Φίλιππο της Ελλάδας και της Δανίας, που είχε γεννηθεί στην Κέρκυρα. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά με πρώτο, τον σημερινό διάδοχο του θρόνου, πρίγκιπα Κάρολο.
Και αν κάποιος περίμενε πως οι επισκέψεις της στη χώρα μας θα ήταν πολλές, τότε πλανάται πλάνην οικτράν καθώς η Ελισάβετ Β' στη διάρκεια της βασιλείας της αν και επισκέφθηκε σχεδόν 200 χώρες, δεν πάτησε πότε το... βασιλικό της πόδι στην Ελλάδα. Η μοναδική της επίσκεψη στη χώρα μας ήταν τον Δεκέμβριο του 1950, πριν, δηλαδή, καθίσει στο θρόνο της.
Ο ιστορικός και άνθρωπος που έχει μελετήσει όσο λίγοι τη βρετανική βασιλική οικογένεια, Hugo Vickers, σε δηλώσεις που έχει κάνει κατά καιρούς σε διάφορα ΜΜΕ, έχει τονίσει πως η Ελισάβετ Β' κράτησε «μανιάτικο» το γεγονός πως ο βασιλικός θεσμός δεν είχε... καλή κατάληξη στην Ελλάδα και αυτό επηρέασε και τον Φίλιππο. «Το 1922, όταν ο πρίγκιπας Φίλιππος ήταν μωρό, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η οικογένεια εξορίστηκε και κατέφυγε στη Γαλλία, όπου άλλαξαν το επώνυμό τους σε Μαουντμπάτεν», έχει πει ο ιστορικός.
Σύμφωνα με τον Vickers, ο Φίλιππος δεν συμπαθούσε την Ελλάδα γιατί οι Έλληνες «οδήγησαν σε δίκη τον πατέρα του, πρίγκιπα Ανδρέα, και παραλίγο να οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα για τις ευθύνες του στη Μικρασιατική Καταστροφή». Ο πατέρας του Φίλιππου καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία της αρνήσεως εκτελέσεως διαταγής του αρχηγού της Στρατιάς κατά τις μάχες του Σαγγαρίου το Σεπτέμβριο του 1921.
Ο Φίλιππος ήταν μόλις ενός έτους όταν έφυγε από την Ελλάδα, μέσα σε ένα κουτί για φρούτα. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του Δανό και έλεγε πως γνωρίζει ελάχιστα ελληνικά.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.