Η υπόθεση Ντιτρού χαρακτηρίζεται ως «το χειρότερο που έχει συμβεί στο Βέλγιο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο». Περισσότεροι από το 1/3 των Βέλγων με το επίθετο Ντιτρού ζήτησαν να το αλλάξουν μεταξύ του 1996 και του 1998. Η δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του αποτελούταν από 400.000 σελίδες. Μόνο το κατηγορητήριο ήταν 74 σελίδες! Στο δικαστήριο παρουσιάστηκαν περισσότεροι από 700 μάρτυρες κατηγορίας, ενώ τη διαδικασία παρακολούθησαν περίπου 1.300 δημοσιογράφοι από 250 διεθνή μέσα ενημέρωσης, περισσότεροι κι από όσους κάλυψαν τη δίκη Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης! Ο Μαρκ Ντιτρού μπορεί ακόμα να βρίσκεται στη φυλακή, καταδικασμένος σε ισόβια, αλλά η υπόθεσή του εξακολουθεί να προκαλεί φρίκη, αποτροπιασμό αλλά και πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Το χρονικό του απόλυτου τρόμου
Στις 24 Ιουνίου 1995 δυο οκτάχρονες συμμαθήτριες η Julie Lejeune και η Melissa Russo, κάνουν αμέριμνες τη βόλτα τους στη γειτονιά τους όταν πέφτουν θύματα απαγωγής. Περίπου δυο μήνες αργότερα η εικόνα επαναλαμβάνεται. Αυτή τη φορά οι έφηβες An Marchal και Eefje Lambrecks, κάνουν τις διακοπές τους και μόλις έχουν βγει από ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης όταν πέφτουν και αυτές θύματα απαγωγής.
Αυτές οι δυο υποθέσεις απαγωγών έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Δράστης ήταν ο ίδιος άνθρωπος. Ο Μαρκ Ντιτρού ο οποίος στο υπόγειο του σπιτιού του στην περιοχή Marcinelle του Βελγίου είχε φτιάξει ένα ειδικό κελί προκειμένου να τις κρατάει εκεί φυλακισμένες με σκοπό να ικανοποιεί τις αρρωστημένες φαντασιώσεις του. Ο Ντιτρού βίαζε τα θύματά του και κατέγραφε τις πράξεις του σε βίντεο.
Ο παιδοβιαστής εμφανιζόταν στα νεαρά κορίτσια ως «ήρωας». Τους έλεγε πως είχαν πέσει θύματα απαγωγής και πως εκείνος είχε καταφέρει να τα σώσει αλλά για να τα κρατήσει ασφαλή μέχρι να ειδοποιηθούν οι γονείς τους και να έρθουν να τα πάρουν, θα έπρεπε να... «πληρώσουν» ένα τίμημα.
Μετά από ένα μήνα που κρατούσε και τα τέσσερα κορίτσια στο ίδιο κελί ο Ντιτρού αποφασίζει να σκοτώσει την An και την Eefje. Mάζι με το συνεργό του Bernard Weinstein έθαψαν ζωντανά τα δύο κορίτσια, αφού πρώτα τα είχαν τυλίξει με νάιλον!
Το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς ο Ντιτρού θα σκότωνε και τον συνεργό του γιατί η αστυνομία αναζητούσε τον Weinstein για κλοπή αυτοκινήτου και φοβόταν πως οι έρευνες θα οδηγούσαν στο υπόγειο κελί – κολαστήριο. Τελικά η αστυνομία μερικές εβδομάδες αργότερα συνέλαβε τον Ντιτρού για εκείνη την κλοπή και ο παιδοβιαστής κατέληξε στη φυλακή για ένα τετράμηνο.
Όσο καιρό θα έμενε στη φυλακή ο Ντιτρου είχε δώσει εντολή στη σύζυγό του να πηγαίνει και να ταϊζει τα δυο οκτάχρονα κορίτσια που είχαν μείνει μέσα στο κελί. Εκείνη, όμως, επειδή φοβήθηκε πως θα της επιτεθούν δεν πήγε ποτέ. Τα δυο κοριτσάκια πέθαναν από ασιτία. Όταν ο Ντιτρου βγήκε από τη φυλακή τα έθαψε στην αυλή του σπιτιού του.
Στις 28 Μαιου 1996 ο Ντιτρού απήγαγε τη 12χρονη Sabine Dardenne ενώ πήγαινε με το ποδήλατό της στο σχολείο της. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου απήγαγε τη 14χρονη Laetitia Delhez ενώ επέστρεφε πεζή στο σπίτι της από την πισίνα στην πόλη Μπερτρίξ. Και τα δυο κορίτσια κρατήθηκαν στο υπόγειο κολαστήριο και βιάστηκαν πολλές φορές.
Τέσσερις ημέρες μετά την τελευταία απαγωγή η αστυνομία του Βελγίου φτάνει στα ίχνη του παιδοβιαστή και δολοφόνου. Στην απαγωγή της Laetitia ένας αυτόπτης μάρτυρας είχε προλάβει να καταγράψει τον αριθμό κυκλοφορίας του βαν που οδηγούσε ο Ντιτρου. Στις 20 Αυγούστου οι αστυνομικοί περνάνε χειροπέδες στον Ντιτρού, τη σύζυγό του και τον Michel Lelièvre, τον έτερο συνεργάτη του. Δυο ημέρες αργότερα, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 22 Αυγούστου, ο Ντιτρου ομολογεί και η φρίκη απλώνει βαριά τη σκιά της πάνω από το Βέλγιο. Ενημερώνει τους αστυνομικούς πως στο υπόγειο του βρίσκονται ακόμα δυο κορίτσια και υποδυκνύει που έχει θάψει τα τέσσερα παιδιά και τον συνεργάτη του.
Οι φήμες για διεθνές κύκλωμα παιδοβιαστών
Μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται μια υπόθεση που είχε να Κάνει με έναν παιδοβιαστή – δολοφόνο που προσπαθούσε να ικανοποιήσει τις αρρωστημένες ορέξεις του αλλά η υπόθεση Ντιτρού μόνο τέτοια δεν ήταν. Δυστυχώς, δεν αποδείχθηκε τίποτα, ωστόσο, στο Βέλγιο και όχι μόνο είναι κοινή πεποίθηση πως η συγκεκριμένη υπόθεση ουδέποτε εξιχνιάστηκε σε βάθος.
Αρχικά είναι η περίεργη στάση της αστυνομίας. Τον Δεκέμβριο του 1995 όταν οι αστυνομικοί είχαν πάει στο σπίτι του Ντιτρού για εκείνη την υπόθεση με το κλεμμένο αυτοκίνητο, δεν ερεύνησαν το σπίτι. Αν το είχαν κάνει θα είχαν βρει τα δυο μικρά κορίτσια στο υπόγειο. Μόνο όταν χρόνια αργότερα ο Ντιτρου συνελήφθη και ομολόγησε τα εγκλήματα του, ο ένας εκ των αστυνομικών είχε πει πως είχε ακούσει φωνές παιδιών αλλά νόμιζε πως... ήταν έξω από το σπίτι!
Επιπλέον, υπήρχαν πάρα πολλές ενδείξεις που έβαζαν τον Ντιτρού στο «κάδρο» των απαγωγών αλλά ποτέ δεν κλήθηκε έστω για εξηγήσεις. Η μητέρα του Ντιτρού είχε στείλει στην αστυνομία δυο επιστολές που έλεγε ότι ο γιος της ήταν επικίνδυνος αλλά και πάλι κανείς δεν κινητοποιήθηκε. Μπορεί όλα αυτά να λένε κάτι. Μπορεί και τίποτα. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πως παρά το γεγονός πως ο Ντιτρού ήταν ένας γνωστός παραβατικός και περιθωριακός τύπος που έκανε εμπόριο λευκής σαρκός, κατά καιρούς (όπως κατέθεσε ένας από τους συνεργάτες του) έκανε πάρτι στα οποία έδιναν το παρών υψηλόβαθμα πολιτικά και αστυνομικά στελέχη!
Ένα ακόμα αξιοπερίεργο γεγονός έγινε το 1998 και ενώ ακόμα ο Ντιτρου ήταν προφυλακισμένος χωρίς να έχει οριστεί δίκη, κατάφερε να αποδράσει ενώ μεταφερόταν σε άλλο σωφρονιστικό ίδρυμα. Συνελήφθη μέσα σε λίγες ώρες αλλά ο αντίκτυπος ήταν τεράστιος και έφερε τις παραιτήσεις των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών του Βελγίου. Ο συνεργάτης του Ντιτρού, Michel Lelievre, είπε στην αστυνομία μετά τη σύλληψή του ότι είχαν απαγάγει τα κορίτσια για λογαριασμό κάποιου άλλου.
«Ενδείξεις για την ύπαρξη ενός δικτύου, όχι μόνο δεν ερευνήθηκαν, αλλά φαίνεται πως μάλλον αγνοήθηκαν ή θάφτηκαν», τόνισε ο Guardian σε ρεπορτάζ του. Αβλεψίες και σοβαρές παραλείψεις έκαναν πολλούς να πιστέψουν πως ο Ντιτρού ήταν απλά η κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου.
Ακούστηκαν διάφορα ονόματα ανθρώπων που θεωρήθηκε ότι ήταν μπλεγμένοι σε ένα διεθνές δικτύου σεξουαλικής κακοποίησης μικρών κοριτσιών. Τίποτα δεν αποδείχθηκε. Οι περισσότεροι πιάστηκαν μέσα στα επόμενα χρόνια για υποθέσεις τράφικινγκ αλλά χωρίς να γίνει ποτέ κάποια σύνδεση. Σύμφωνα με τα Wikileaks, «ο Ντιτρού ήταν άνθρωπος του ευρωπαϊκού υποκόσμου του εγκλήματος και η υπόθεση συνδεόταν με άλλους ανθρώπους του υπόκοσμου, με τη διαφθορά στην αστυνομία, και από εκεί με Βέλγους πολιτικούς». Το πιο σημαντικό ίσως που αποκάλυψαν τα Wikileaks ήταν οικονομικές συναλλαγές που αφορούσαν σε μεγάλα ποσά, σε διάφορα νομίσματα. Καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ελβετικών φράγκων βρέθηκαν στους λογαριασμούς του Ντιτρού, ενός ανθρώπου που ήταν επί πολλά χρόνια άνεργος ηλεκτρολόγος. Κάποια στιγμή ο... άνεργος Ντιτρού είχε βρεθεί να έχει στους λογαριασμούς του πάνω από 6 εκατ. Ελβετικά φράγκα!
Για όλα αυτά τα λεφτά δόθηκαν κάποιες εξηγήσεις καμία, ωστόσο, δεν ήταν αρκετά πειστική. Ένας έμπειρος αστυνομικός, μάλιστα, κάποια στιγμή είχε αποκαλύψει πως την περίοδο 1991- 1996 είχαν εξαφανιστεί από την ευρύτερη περιοχή του Βελγίου γύρω στα 1.300 ανήλικα παιδιά! Αυτό που είχε τονίσει ο έμπειρος αστυνομικός είναι πως υπήρχε μια αλληλουχία που έδειχνε πως μετά από κάποιες από αυτές τις εξαφανίσεις ο Ντιτρου κατέθετε στους λογαριασμούς του μεγάλα χρηματικά ποσά!
Ανατριχιαστικό, ωστόσο, είναι το γεγονός πως συνολικά 20 άνθρωποι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο φαίνεται πως είχαν εμπλοκή ή γνώση για όλο αυτό το κύκλωμα βρέθηκαν μυστηριωδώς νεκροί! Χαρακτηριστικότερη ιστορία αυτή του εμπόρου σκραπ από του Σαρλερουα, του Bruno Tagliaferro, ο οποίος ισχυρίστηκε πως γνώριζε τι είχε γίνει με το αυτοκίνητο που ο Ντιτρού είχε χρησιμοποιήσει για να απαγάγει τα κορίτσια. Ο Tagliaferro βρέθηκε νεκρός. Καρδιακή προσβολή είπαν. Η γυναίκα του, ωστόσο, δεν πείστηκε ποτέ. Ζήτησε εκταφή και επανεξέταση της σορού απ' όπου προέκυψε πως ο Tagliaferro δηλητηριάστηκε! Λίγο καιρό αργότερα ο νεαρός γιος του βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του. Η επίσημη εκδοχή έκανε λόγο για αυτοκτονία ή... ατύχημα!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
