Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, είναι αναμφίβολα το πρόσωπο που από τον περασμένο Φεβρουάριο και την εισβολή στην Ουκρανία μέχρι και σήμερα, έχει συγκεντρώσει πάνω του τα βλέμματα όλου του πλανήτη. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε και αναγέννησε τη Ρωσία μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και τώρα την έχει φέρει στο χείλος ενός πυρηνικού πολέμου. Είναι ο πράκτορας της KGB που έφτασε να γίνει ο απόλυτος άρχων μιας αχανούς χώρας. Σήμερα έχει γενέθλια. Σαν σήμερα, όμως, το 2006 μια από τις μεγαλύτερες επικρίτριες του, η δημοσιογράφος, Άννα Πολιτκόφσκαγια, δολοφονήθηκε στη Μόσχα. Οι υποψίες έπεσαν αμέσως στον Πούτιν. Η εμπλοκή στην υπόθεση του Ραμζάν Καντίροφ, του Τσετσένου πολέμαρχου και προσωπικού φίλου του Ρώσου προέδρου, ενίσχυσε τις υποψίες αυτές.
Ο αυταρχικός κύριος Πούτιν
Ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1952 στο ιστορικό Λένινγκραντ της Σοβιετικής Ένωσης. Στη σημερινή Αγία Πετρούπολη. Ο πατέρας του ήταν χαμηλόβαθμος στρατιωτικός και η μητέρα του εργάτρια σε φάμπρικα. Αν κάποιος ρωτήσει τον ίδιο τον Πούτιν θα του πει πως ο παππούς του ήταν ο προσωπικός... σεφ του Λένιν αλλά και του Στάλιν. Άγνωστο αν είναι όντως έτσι. Ο Βλαδίμηρος, σπούδασε Νομικά στο πανεπιστήμιο και μετά την αποφοίτησή του, ξεκίνησε ένα ακόμα μεγαλύτερο «πανεπιστήμιο»: Αυτό της KGB. Στην «Επιτροπή για την Κρατική Ασφάλεια» υπηρέτησε ως αξιωματικός πληροφοριών για 15 χρόνια.
Σχεδόν τα μισά από αυτά τα πέρασε στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας. Κανείς στην πραγματικότητα δε γνωρίζει τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια στην KGB. Και πιθανότατα δε θα μάθουμε και ποτέ. Ο αστικός μύθος, πάντως, λέει πως όταν ο Πούτιν περπατάει έχει περίπου ακίνητο και σχεδόν κολλημένο πάνω στον κορμό του σώματος, το δεξί του χέρι. Αυτή η συνήθεια του έμεινε από εκείνα τα χρόνια. Λέγεται πως αυτό το έκαναν οι πράκτορες που είχαν ζήσει μέσα στη δράση προκειμένου να έχουν σε μικρή απόσταση το χέρι από το όπλο. Ποιος ξέρει; Μπορεί να είναι και αλήθεια. Έφυγε από την KGB το 1990 και μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια είχε ήδη ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα, έχοντας καταλάβει τη θέση του αντιδημάρχου της Αγίας Πετρούπολης.
Το 1996 φεύγει για τη Μόσχα και μπαίνει στο επιτελείο του Μπόρις Γιέλτσιν. Δυο χρόνια αργότερα διορίστηκε επικεφαλής της FSB (διαδόχου της KGB). Η άνοδος στην εξουσία ολοκληρώθηκε μέσα σε χρόνο ρεκόρ. Μέσα σε 9 χρόνια ο Πούτιν διορίστηκε πρωθυπουργός! Πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ξεκινήσει πόλεμο κατά των Τσετσένων αυτονομιστών. Στις 31 Δεκεμβρίου 1999 εντελώς απροσδόκητα ο Γιέλτσιν παραιτείται και τοποθετεί πρόεδρο της Ρωσίας τον Πούτιν. Λίγους μήνες μετά στις εκλογές του Μαρτίου κάνει «περίπατο» και υπόσχεται ανασυγκρότηση της Ρωσίας. Η οικονομική άνθηση «χαρίζει» στον Πούτιν μια εύκολη δεύτερη επικράτηση.
Το Σύνταγμα, ωστόσο, απαγόρευε τρίτη θητεία στον προεδρικό θώκο της Ρωσίας. Κανένα πρόβλημα. Ο Πούτιν βάζει «μπροστινό» τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ ο οποίος με τη σειρά του διορίζει ως πρωθυπουργό τον Πούτιν ο οποίος συνεχίζει να ασκεί την απόλυτη εξουσία στη Ρωσία. Τον Σεπτέμβριο του 2011 οι δυο τους αντάλλαξαν ξανά θέσεις. Ο Μεντβέντεφ έγινε πρωθυπουργός και ο Πούτιν πρόεδρος της Ρωσίας. Η τρίτη θητεία του Πούτιν ήταν και η πιο σκληρή. Το αυταρχικό του πρόσωπο φάνηκε ξεκάθαρα. Διώξεις, απειλές, ισχυροί παρακρατικοί μηχανισμοί, μυστηριώδεις δολοφονίες αντικαθεστωτικών, ο πόλεμος στην Κριμαία και αναβίωση του αυτοκρατορικού οράματος που περιλαμβάνει και την Ουκρανία, ενεργή συμμετοχή στον πόλεμο της Συρίας, απειλές κατά της Δύσης.
Τον Μάρτιο του 2018 ο Πούτιν κέρδισε ξανά τις εκλογές, με τους Δυτικούς, ωστόσο, να εντοπίζουν πληθώρα παρατυπιών. Ο Ρώσος πρόεδρος, όμως, δεν δίνει καμία σημασία σε όλα αυτά και ξεκινάει την τέταρτη θητεία του όπως τελείωσε την τρίτη: με διώξεις πολιτικών αντιπάλων, παρακρατικές πρακτικές και μια διάθεση να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να επιβάλει τη δική του ατζέντα. Πρώτα, όμως, φρόντισε με μια συνταγματική αλλαγή να καταργήσει τα όρια της προεδρικής θητείας ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για να παραμείνει στην εξουσία επ’ αόριστον. Ο πόλεμος στην Ουκρανία που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022, είναι η τελευταία πράξη του δράματος.
Η δολοφονία της Άννας Πολιτκόφσκαγια
Σήμερα, λοιπόν, ο Πούτιν γίνεται 70 ετών. Πριν μερικά χρόνια, ανήμερα των γενεθλίων του, το 2007, μια άγρια δολοφονία συντάραξε τη Ρωσία. Η δημοσιογράφος Άννα Πολιτκόφσκαγια, σφοδρή επικρίτρια του Πούτιν, βρέθηκε νεκρή μέσα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που έμενε στη Μόσχα. Η Πολιτκόφσκαγια δολοφονήθηκε σε ηλικία 48 ετών. Εργαζόταν στη μικρή, ανεξάρτητη εφημερίδα «Νόβαγια Γκαζέτα». Μια κάμερα ασφαλείας κατέγραψε τον ύποπτο – έναν ψηλό, νεαρό, μαυροφορεμένο άνδρα με κασκέτο του μπέιζμπολ – να εγκαταλείπει βιαστικά το κτίριο. Το όπλο που είχε χρησιμοποιήσει, ένα Makarov εννέα χιλιοστών (το αγαπημένο των Ρώσων πληρωμένων δολοφόνων), και τέσσερις σφαίρες βρέθηκαν κοντά στον τόπο του εγκλήματος.
Η Πολιτκόφσκαγια κάλυψε δημοσιογραφικά τον πόλεμο της Τσετσενίας και κατήγγειλε τις ωμότητες από την πλευρά της Ρωσίας. Το 2001, μάλιστα, συνελήφθη στην Τσετσενία από Ρώσους και υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Το 2004 κατήγγειλε πως ρωσικές μυστικές υπηρεσίες επιχείρησαν να τη δηλητηριάσουν ενώ βρισκόταν εν πτήση από Μόσχα προς Μπεσλάν. Πριν δολοφονηθεί πρόλαβε και έγραψε δυο βιβλία «φωτιά» για τον Πούτιν. «Ένας βρόμικος πόλεμος: Μια Ρωσίδα ρεπόρτερ στην Τσετσενία» (2001) και «Η Ρωσία του Πούτιν» (2004). «Αν δουλεύεις ως δημοσιογράφος στη Ρωσία, καταλαβαίνεις ότι είναι ένα ριψοκίνδυνο επάγγελμα. Όταν ένας μεταλλωρύχος κατεβαίνει στη σήραγγα ενός ορυχείου, γνωρίζει ότι μπορεί να πεθάνει. Το ίδιο είναι και για εμάς. Το να παρουσιάσεις έναν πόλεμο, όταν οι αρχές είναι εντελώς εναντίον εκείνων που δεν συνεργάζονται με το στρατό, είναι κάτι επικίνδυνο. Κάθε εβδομάδα υπάρχει κάποιο είδος απειλής για τη ζωή μου», είχε πει η ίδια.
Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι η δολοφονία της Πολιτκόφσκαγια ήταν πράξη εκδίκησης του έμπιστου του Πούτιν, Καντίροφ ή των ανδρών του. «Ονειρεύομαι να τον δω στο εδώλιο του κατηγορουμένου», είχε δηλώσει η Πολιτκόφσκαγια για τον Καντίροφ λίγο πριν τη δολοφονία της. Λίγους μήνες πριν το τέλος, η Πολιτκόφσκαγια συνομιλούσε με τον Καντίροφ και ένας από τους βοηθούς του της είπε: «Κάποιος έπρεπε να σε είχε πυροβολήσει στη Μόσχα, ακριβώς στο δρόμο, όπως κάνουν εκεί». Το 2014, πέντε άνδρες κρίθηκαν ένοχοι για την οργάνωση και την εκτέλεση ή τη συμμετοχή στο φόνο της Πολιτκόφσκαγια. Ο Ρουστάμ Μαχμούντοφ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ως φυσικός αυτουργός. Την ίδια ποινή είχε και ο Λομ-Αλί Γκαϊτουκάγεφ, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι εκείνος οργάνωσε το φόνο. Οι υπόλοιποι τρεις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε ποινές από 12 μέχρι 20 χρόνια κάθειρξης.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
