Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι το όνομα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν προξενεί και τα καλύτερα συναισθήματα για τους Έλληνες. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με την, μεταπολεμικά, πιο δύσκολη περίοδο για την χώρα. Η αλήθεια, επίσης, είναι πως ο Σόιμπλε έκανε ότι περνούσε από το χέρι του προκειμένου αυτή η περίοδος να γίνει όσο περισσότερο δύσκολη γινόταν. Μόλις προχθές ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας θυμήθηκε τον παλιό καλό εαυτό του και συμβούλεψε τους συμπατριώτες του αυτή τη φορά τους οποίους κάλεσε να ανακαλύψουν τις αρετές της οικονομίας και έδωσε «πρακτικές» λύσεις για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Έτσι συμβουλεύει τους Γερμανούς που θα κρυώσουν φέτος να φορέσουν ένα δεύτερο πουλόβερ και να μην γκρινιάζουν για θέματα που δεν έχουν λύση.
Είπε επίσης να έχουμε πάντα στα σπίτια μας μερικά κεριά, σπίρτα και έναν φακό στο σπίτι γιατί ούτε το ρεύμα είναι δεδομένο. Στη συνέντευξή του στην Bild, μάλιστα, επιτέθηκε στις «κακομαθημένες κοινωνίες που τα θεωρούν όλα δεδομένα και ξοδεύουν αλόγιστα». Αυτός είναι ο πραγματικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η σημερινή ημέρα, πάντως, θα του θυμίζει για πάντα τη χειρότερη στιγμή στη ζωή του. Τότε που ένας ψυχικά ασθενής άνθρωπος αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει σε μια προεκλογική συγκέντρωση και τον πυροβόλησε σχεδόν εξ' επαφής. Μπορεί να μην τον σκότωσε αλλά τον καθήλωσε για πάντα στο αναπηρικό καροτσάκι.
Οι πρώτες εκλογές μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου
Στις 9 Νοεμβρίου του 1989 η Γερμανία έζησε μια από τις πλέον ιστορικές νύχτες της. Ήταν η νύχτα που έπεσε το τείχος του Βερολίνου, το «τείχος της ντροπής» όπως το ονόμαζαν όλοι. Ήταν το σημείο καμπής που οι δυο Γερμανίες (η Ανατολική και η Δυτική) γινόντουσαν ξανά μια. Περίπου ένα χρόνο αργότερα (στις 2 Δεκεμβρίου του 1990) η, πλέον, ενοποιημένη Γερμανία θα πήγαινε στις κάλπες για να εκλέξει την Ομοσπονδιακή της κυβέρνηση. Η χώρα βρισκόταν σε προεκλογικό πυρετό ήδη από τα τέλη καλοκαιριού. Καγκελάριος εκείνη την εποχή ήταν ο Χέλμουτ Κολ ο οποίος «πόνταρε» σε μία θριαμβευτική επικράτηση της κεντροδεξιάς κυβερνητικής συμμαχίας, που την αποτελούσαν οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU), οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας (CSU) και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP). Σε εκείνη την κυβέρνηση υπουργός Εσωτερικών ήταν ο 48χρονος τότε Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ένας πρώην εφοριακός. Ο Σόιμπλε γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1942 στην πόλη Φράιμπουργκ του κρατιδίου της Βάδης - Βυρτεμβέργης. Γιος φοροτεχνικού, σπούδασε νομικά και οικονομικά στα Πανεπιστήμια Φράιμπουργκ και Αμβούργου.
Εγκατέλειψε γρήγορα το επάγγελμά του γιατί τον τράβηξε η πολιτική και έτσι σε ηλικία 19 ετών ήταν ήδη μέλος της νεολαίας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος όπου, μάλιστα, κάποια στιγμή διετέλεσε και πρόεδρος. Σε ηλικία 30 ετών εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής και στα 42 του υπουργοποιήθηκε. Αρχικά ως υπουργός Ειδικών Υποθέσεων και στη συνέχεια ως υπουργός Εσωτερικών. Ο Σόιμπλε είχε πάντα βλέψεις για ακόμα ψηλότερα. Ήθελε να γίνει αρχηγός του κόμματος και βέβαια Καγκελάριος. Όταν το 1998 παραιτήθηκε ο Κολ ο Σόιμπλε (αν και καθηλωμένος, πλέον, σε αναπηρικό καροτσάκι), ανέλαβε την προεδρία του CDU. Η ανάμιξη του ονόματός του, ωστόσο, σε ένα σκάνδαλο παράνομων χρηματοδοτήσεων τον ανάγκασε να παραιτηθεί. Τη θέση του πήρε η ανερχόμενη τότε Άνγκελα Μέρκελ και τα υπόλοιπα είναι ιστορία, μεγάλο κομμάτι της οποίας γνωρίσαμε από πρώτο χέρι εδώ στην Ελλάδα.
Η απόπειρα δολοφονίας που άλλαξε τη ζωή του Σόιμπλε
Για να ξαναγυρίσουμε, όμως, σε εκείνη την πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην ενοποιημένη Γερμανία, ο Σόιμπλε τα δίνει όλα προκειμένου να μαζέψει όσες περισσότερες ψήφους μπορεί προκειμένου να δικαιολογήσει τον τίτλο του «δελφίνου». «Σαρώνει» την εκλογική του περιφέρεια και κάνει τη μια μετά την άλλη προεκλογική συγκέντρωση. Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 12 Οκτωβρίου 1990, βρίσκεται στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης – Βυρτεμβέργης. Το βράδυ μίλησε στο Όπεναου, ένα χωριό στο Μέλανα Δρυμό, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία. Λίγο μετά το τέλος της ομιλίας του σε μια τοπική μπυραρία ο Σόιμπλε θέλησε να συνομιλήσει με τους ψηφοφόρους του. Εκεί, τον πλησίασε ο 31χρονος Ντίτερ Κάουφμαν έβγαλε από το δερμάτινο μπουφάν του ένα 38άρι περίστροφο τύπου Smith &Wesson και πυροβόλησε τρεις φορές προς το μέρος του Σόιμπλε. Μια από τις σφαίρες τον βρήκε στη σπονδυλική στήλη. Ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας σωριάστηκε στο έδαφος. Οι πρώτες λέξει που ψέλλισε ήταν «δεν αισθάνομαι το πόδι μου»! Άμεσα ο Σόιμπλε μεταφέρθηκε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Φράιμπουργκ όπου οι γιατροί έδωσαν, επί πέντε ώρες, μια σκληρή μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή. Τελικά, τα κατάφεραν. Γρήγορα, ωστόσο, διαπίστωσαν πως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να βοηθήσουν τον Γερμανό πολιτικό να σταθεί ξανά στα πόδια του.
«Όταν συνήλθα από το τεχνητό κώμα, κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι θα έμενα ανάπηρος», θυμάται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε πρόσφατη συνέντευξή του. «Γιατί δε με αφήσατε να πεθάνω», ρωτά την κόρη του. Ο Σόιμπλε μπορεί να μην κατάφερε να περπατήσει ξανά αλλά στις εκλογές που έγιναν ένα μήνα μετά τη σε βάρος του δολοφονική απόπειρα εξελέγη βουλευτής πανηγυρικά ενώ η δημοφιλία του εκτοξεύτηκε περίπου πέντε χρόνια αργότερα όταν δημόσια συγχώρεσε τον παρ' ολίγγον δολοφόνο του. Και μιας και ο λόγος για τον Ντίτερ Κάουφμαν, όπως αποδείχθηκε, ήταν ένας νεαρός (γιος δημάρχου της περιοχής) που είχε μπλέξει με τα ναρκωτικά, η ψυχική του υγεία ήταν ιδιαίτερα διαταραγμένη και θεωρούσε πως αν σκότωνε τον Σόιμπλε θα είχε εκδικηθεί το Γερμανικό κράτος που τον... καταδίωκε. Το δικαστήριο έκρινε πως έχει το ακαταλόγιστο και διέταξε τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρείο όπου διαπιστώθηκε ότι έπασχε από βαριάς μορφής σχιζοφρένεια. Το φθινόπωρο του 2004 αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
