Γεννήθηκε πρόωρα και έχασε την όρασή της πριν γνωρίσει τον κόσμο. Μέσα από μεγάλες δυσκολίες πάλεψε και κατάφερε να σπουδάσει, προσφέροντας στην κοινωνία ένα σπουδαίο έργο: την πρώτη σχολή εκπαίδευσης σκύλων που χρησιμοποιούνται ως οδηγοί τυφλών.
Η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου είναι ένα πρόσωπο άξιο θαυμασμού που «δια πυρός και σιδήρου» κατάφερε να κάνει ευρέως γνωστούς στην Ελλάδα τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης και τα «μάτια» τους, τους σκύλους οδηγούς.
Η Ιωάννα βρέθηκε τη Δευτέρα (3/7) στην ορκωμοσία της Βουλής, στο πλευρό του βουλευτή Γιώργου Σταμάτη. Ο σκύλος της, ο Μπάμπου, ήταν ο πρώτος σκύλος οδηγός που μπήκε στο ελληνικό κοινοβούλιο, στέλνοντας μήνυμα για την προσβασιμότητα των ΑμεΑ σε όλους τους χώρους.
«Καθημερινά ευγνώμων που η ζωή μου διασταυρώθηκε με τα υπέροχα πλάσματα»
Μέσα από μία ανάρτηση στον λογαριασμό της στο Facebook, η Ιωάννα ανέφερε πως ο Μπάμπου μπήκε στη Βουλή «ανέμελος, χαρούμενος, σαν να πήγαινε στο πάρκο να παίξει! Γιατί για εκείνον, το ίδιο είναι! Είναι χαρούμενος που με βοηθάει και πάντα έτοιμος να πάμε παντού!».
«Καθημερινά νιώθω ευγνώμων που η ζωή μου διασταυρώθηκε με αυτά τα υπέροχα πλάσματα, τα οποία έγιναν μια αλυσίδα για να μη μείνω ποτέ μου μόνη… Τη Λάρα τη Μέη και τώρα τον Μπάμπου!», αναφέρει για τους σκύλους οδηγούς της υποστηρίζοντας πως η σχέση των τυφλών με τα τετράποδα είναι «σχέση ζωής».
«Η αέρινη εικόνα που βλέπετε, κρύβει μέσα της ώρες εκπαίδευσης, προσπάθειας, θυσιών και κούρασης. Αυτό, είναι το αποτέλεσμα και ο κάθε τυφλός άνθρωπος που θέλει να βλέπει μέσα από τα μάτια ενός σκύλου-οδηγού, πρέπει να έχει την ανάλογη υποστήριξη αλλά και αναγνώριση. Διότι απλά είναι δικαίωμά του. Οι σκύλοι-οδηγοί επιτρέπονται παντού βάσει νόμου», γράφει η Ιωάννα Γκέρτσου.
Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου: Το ιατρικό λάθος
Η Ιωάννα έδωσε στην πρώτη σχολή για σκύλους οδηγούς στην Ελλάδα το όνομα του πρώτου της σκύλου, της Λάρας και έδωσε μέσα από αυτή τη δυνατότητα σε ανθρώπους που έχουν τυφλωθεί να ζήσουν μία κοινωνική ζωή.
Γεννήθηκε πρόωρα στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Γλυφάδα. Όμως η κακή παροχή οξυγόνου για όσο βρισκόταν στη θερμοκοιτίδα της «στοίχισε» τα μάτια της. Έπαθε αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας και έχασε την όρασή της. Όσο για τον γιατρό και το μαιευτήριο, ευθύνες δεν αποδόθηκαν, όπως έχει πει η ίδια.
Ώθηση από τους γονείς και δυσκολίες στο σχολείο: Αισθανόμουν εξωγήινη
Οι γονείς της επένδυσαν επάνω της, σπούδασε, εργάστηκε, έκανε δραστηριότητες και παλεύει για την κοινωνία.
«Μεγάλωσα σχετικά ανεξάρτητα, αυτόνομα και πάντα βοηθούσα τον εαυτό μου, είχα αντίληψη. Όσο περνούσαν τα χρόνια συνειδητοποιούσα πως πρέπει να πάω παρακάτω. Από 4-5 ετών οι γονείς μου με άφηναν να πηγαίνω σε στενά, από εδώ, από εκεί και με παρακολουθούσαν χωρίς να το ξέρω. Με έκαναν να πιστέψω στον εαυτό μου», είχε πει στο OPEN.
Η Ιωάννα δυσκολεύτηκε τα σχολικά της χρόνια και έχει πει πως δεν ήταν καλή μαθήτρια και έχει δηλώσει πως καθόταν υποχρεωτικά για να ακούει στο θρανίο. Μάλιστα τα παιδιά ήταν σκληρά και η ίδια δεν είχε συνειδητοποιήσει γιατί την κορόιδευαν. «Τα σχολεία δεν είχαν καμία οργάνωση, ενημέρωση. Αισθανόμουν εξωγήινη. Δεν είχαν καμία προσδοκία αυτοί από εμένα και εγώ από αυτούς», είχε πει.
Ωστόσο πέρασε στο πανεπιστήμιο και με τη βοήθεια δύο καθηγητριών βγήκε στην επιφάνεια το μαθηματικό όπως το χαρακτηρίζει μυαλό της και πήρε υποστήριξη για να γίνει πειραματικός ψυχολόγος. Επίσης το 2015 διορίστηκε στο ΕΣΥ.
Η αύξηση των αναγκών έφερε τον σκύλο οδηγό
«Όσο μεγάλωνα μεγάλωναν και οι απαιτήσεις και αναπόφευκτα πήγα στον σκύλο οδηγό. Έβλεπα έναν σκύλο πολλά χρόνια πριν τον πάρω. Τότε ήταν επιστημονική φαντασία για την Ελλάδα, μία χώρα όπου τα ζώα δεν επιτρέπονταν πουθενά, οι τυφλοί δεν φαίνονταν πουθενά. Πάντα αγαπούσα τα σκυλιά. Πάντα είχαμε ζώα στο σπίτι. Είδα τον θεσμό του σκύλου οδηγού και έβλεπα τον εαυτό μου να έχει σκύλο», ανέφερε.
Η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου απέκτησε τον πρώτο σκύλο οδηγό της, την Λάρα το 2003 και αποφάσισε να ιδρύσει την πρώτη σχολή για σκύλους οδηγούς. Στη συνέχεια ήρθε στη ζωή της η Μέη και μαζί συμπορεύτηκαν για 12 χρόνια. Πλέον ζει με τον Μπάμπου που πήγε και στην ορκωμοσία.
«Είναι σχέση ζωής»
Οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης «κάθε μέρα λέμε "ωχ αν δεν με σταματούσε ο σκύλος κάποιους που παραβίασε το φανάρι και έστριψε με πορτοκαλί θα με χτυπούσε". Γιατί τρέχουν γρήγορα, δεν προλαβαίνει ο ήχος να φτάσει σε εμάς. Πολλές φορές μα γλιτώνουν από ψηλά εμπόδια».
«Εμένα τα σκυλιά μου συμπαραστέκονται και στο συναισθηματικό κομμάτι. Είναι σχέση ζωής. Είναι χημεία. Αν δεν υπάρχει σχέση, δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία. Αυτό που με έκανε καλύτερο άνθρωπο είναι πως κατάλαβα ότι εγώ πρέπει να επικοινωνήσω στον σκύλο οδηγό αυτό που θέλω και να του καλλιεργήσω την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη για να μπορεί να δουλεύει. Οπότε έμαθα και εγώ σιγά - σιγά να είμαι καλύτερος άνθρωπος, να μην εκνευρίζομαι, να μην αντιδράω σπασμωδικά, να δίνω χώρο στον σκύλο, να τον ακούω» είχε πει η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
