Οι Masters of Wine, οι κάτοχοι του κορυφαίου οινικού τίτλου παγκοσμίως, είναι αυτή τη στιγμή περίπου 420. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Γιάννης Καρακάσης, πρώην διοικητής της Μοίρας Ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού, ο οποίος στα 39 του πήρε την απόφαση να αποστρατευτεί και να αφιερωθεί στον μαγικό κόσμο του κρασιού.
Όπως χαρακτηριστικά μας είπε ο Γιάννης Καρακάσης, αν και από μικρός ενθουσιαζόταν με το καλό φαγητό και το κρασί, όλα άλλαξαν μέσα του μετά από ένα ταξίδι στο Μπορντό της Γαλλίας, όπου είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει από κοντά μερικά από τα καλύτερα κρασιά του πλανήτη. Από εκείνη την ημέρα και μετά άρχισε να διαβάζει, να ψάχνει και να δοκιμάζει ασταμάτητα.
Διαβάστε ακόμη: Τα λάθη που δεν πρέπει να κάνετε όταν πίνετε κρασί
Σήμερα, έχοντας κατακτήσει τον τίτλο του Master of Wine προσπαθεί να επικοινωνήσει σε όλο τον κόσμο τις καλές ελληνικές ετικέτες, γράφει βιβλία, κάνει σεμινάρια, ενώ είναι και ο εμπνευστής του διαγωνισμού 50 Great Greek Wines. Ανάμεσα σε όλα όσα κάνει το τελευταίο διάστημα, έκανε και μία στάση στο Reader.gr, όπου μας μίλησε για τη δουλειά ενός Master of Wine, καθώς επίσης και για τα ελληνικά κρασιά, που πρέπει να δοκιμάσουμε.
Αρχικά πες μας πώς σου ήρθε η ιδέα του να γίνεις Master of Wine;
Κοίταξε να δεις, από μικρός μου άρεσε το κόνσεπτ «φαγητό και κρασί». Στην τρυφερή ηλικία των 17-18, που αρχίζαμε να βγαίνουμε έξω, μου άρεσε να κάνω τη μελέτη μου και να μαθαίνω για αυτά που παραγγέλνω. Μετά, όταν μπήκα στη σχολή ναυτικών δοκίμων, είχαμε κάνει ένα πολύ μεγάλο ταξίδι, φτάνοντας μέχρι τη Φιλανδία. Ενδιάμεσα κάναμε μια στάση στο Μπορντό, όπου είχα δοκιμάσει κάτι τρομερά κρασιά. Είχα ξετρελαθεί. Αυτή μάλλον είναι μια πολύ ιδιαίτερη εικόνα, που θα μου μείνει αξέχαστη. Κάποια στιγμή όταν ήμουν διοικητής στην Πρώτη Μοίρα Ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού πήρα την απόφαση να κυνηγήσω το όνειρο να γίνω Master of Wine. Έτσι, ζήτησα να αποστρατευτώ μετά από 21 χρόνια υπηρεσίας, εκ των οποίων 16 πετούσα ελικόπτερα.
Φαντάζομαι ήταν μια δύσκολη απόφαση.
Ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη απόφαση, που ίσως δικαιολογείται στα 39 σου. Σίγουρα δεν δικαιολογείται αργότερα. Σε αυτή την ηλικία μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση, πιο μετά δυσκολεύει περισσότερο.
Αλήθεια, τι ακριβώς κάνει ένας Master of Wine;
Ο Master of Wine είναι ο κορυφαίος τίτλος που μπορεί να κατακτήσει κάποιος στον χώρο του κρασιού και ο δρόμος που παίρνει μετά ο καθένας είναι μια δική του απόφαση. Μπορεί να ασχοληθεί από την παραγωγή κρασιού, την εμπορία, τη συμβουλευτική, την αρθρογραφία, τη συγγραφή βιβλίων, μέχρι την εκπαίδευση. Εγώ αυτό που κάνω είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Ασχολούμαι με την εκπαίδευση, έχοντας μια σχολή στην Κύπρο, ενώ παράλληλα συνεργάζομαι με καταναλωτές και επαγγελματίες με διάφορους τρόπους. Επίσης, γράφω τόσο στο blog μου, όσο και βιβλία, ενώ κάνω και πολύ επιλεκτικές συμβουλευτικές. Μία από αυτές είναι η συνεργασία με τον όμιλο Katikies στη Σαντορίνη που τους κάνω το πρόγραμμα κρασιού και παράλληλα είμαι ο εμπνευστής του 50 Great Greek Wines, που είναι ένας καινοτόμος διαγωνισμός κρασιού. Είναι ουσιαστικά μια πλατφόρμα επικοινωνίας της υψηλής ποιότητας του ελληνικού κρασιού.
Πώς προέκυψε η ιδέα ενός τέτοιου πρότζεκτ, όπως το 50 Great Greek Wines;
Κυρίως γιατί έψαχνα να βρω κάτι, το οποίο μπορεί να μιλάει για την κορυφή της ποιοτικής πυραμίδας των ελληνικών κρασιών. Αυτός ήταν ο λόγος γιατί πιστεύω κι εγώ και όλη η ομάδα ότι όσο περισσότερο πρεστίζ μπορεί να έρθει για το ελληνικό κρασί, τόσο οφελείται όλο το οικοδόμημα. Αυτά τα 50 κρασιά γίνονται «παιδιά» μας για ένα χρόνο και προσπαθούμε να τα προβάλλουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.
Πώς μπορεί να γίνει κάποιος Master of Wine;
Καταρχάς υπάρχουν διάφορα στάδια, για να φτάσει κάποιος εκεί. Το ινστιτούτο δεν σε δέχεται εύκολα. Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για να γίνεις δεκτός, όπως για παράδειγμα θα πρέπει να έχεις ένα ισχυρό οινικό δίπλωμα. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Θέλει κι άλλα πράγματα. Έχει εξετάσεις, συστάσεις και προϋπηρεσία. Το ελάχιστο χρονικό διάστημα, στο οποίο μπορεί κάποιος να ολοκληρώσει τις σπουδές είναι τα τρία χρόνια, αλλά ο μέσος όρος είναι τα πέντε χρόνια, με πολύ χαμηλό μέσο όρο επιτυχίας. Ίσως και κάτω από 10%.
Γιατί ο κόσμος θέλει όλο και περισσότερο να ενημερωθεί για το κρασί;
Νομίζω ότι υπάρχει μια δίψα για καλό και ποιοτικό κρασί. Μάλιστα, τώρα είναι μια «χρυσή» ευκαιρία για το ελληνικό κρασί, για να αξιοποιήσει όλη αυτή τη συζήτηση που υπάρχει διεθνώς για τις γηγενείς ποικιλίες.
Ποιες είναι οι ποικιλίες που προτιμά το ελληνικό κοινό;
Στην Ελλάδα μία από τις ποικιλίες που έχουν φανατικό κοινό είναι η Μαλαγουζιά και το Αγιωργίτικο. Στο εξωτερικό σίγουρα το Ασύρτικο, με ανερχόμενο σε αυτή τη φάση το Ξiνόμαυρο. Βλέπω επίσης ότι ανεβαίνει πάρα πολύ το Βιδιανό και η Ρομπόλα, ενώ το Μοσχοφίλερο φαίνεται πως κάνει ένα comeback. Μιλάμε άλλωστε για μια εξαιρετική ποικιλία που είχε μεγάλη εμπορική απήχηση, αλλά πέρασε κι από διάφορες φάσεις. Γενικά είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχει καλύτερη ή χειρότερη ποικιλία. Το θέμα είναι πώς τη δουλεύει ο παραγωγός στο αμπέλι και στο οινοποιείο.
Πιστεύεις ότι όσο πιο ακριβό είναι ένα κρασί, τόσο πιο καλό είναι;
Αυτό εξαρτάται. Η τιμή με την ποιότητα πρέπει να σχετίζονται, ναι. Κάτι πάρα πολύ καλό, αναγκαστικά θα είναι και ακριβό. Όμως η τιμή δεν διαμορφώνεται μόνο από την ποιότητα. Είναι και η ιστορία που υπάρχει, η συσκευασία, είναι πολλά πράγματα. Εγώ προσπαθώ να συμβουλεύω τον κόσμο να αποφεύγει τα πάρα πολύ ακριβά κρασιά, γιατί από ένα σημείο και μετά είναι λίγο περίεργο να δίνεις ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για 750ml υγρού. Είναι πολύ καλύτερο να ψάχνεις για νέες ευκαιρίες. Κρασιά δηλαδή που δεν έχουν ακόμα αναδειχθεί. Εκεί κρύβεται το πραγματικό value.
Γιατί τα ελληνικά κρασιά δεν είναι τόσο διάσημα παγκοσμίως, όπως για παράδειγμα τα γαλλικά;
Στη Γαλλία μιλάμε για οινοποιεία με έτος ίδρυσης το 1645. Παρόλο που έχουμε μια ιστορία εμείς, μείναμε λίγο πίσω με πολέμους, κατοχή κλπ. Ουσιαστικά τις τελευταίες δεκαετίες επανασυστήνεται το ελληνικό κρασί. Δεν νομίζω, όμως, ότι εμάς πρέπει να μας απασχολεί η σύγκριση με το γαλλικό κρασί.
Τι feedback παίρνεις από τους ξένους Masters of Wine για τα ελληνικά κρασιά;
Αυτό που μου λένε και καταλαβαίνει είναι ότι όταν προσπαθούμε να παρουσιάσουμε αυθεντικά κρασιά με σύγχρονους τρόπους, κάνουμε το σωστό. Όταν μπαίνουμε στη λογική του «μαζικού», τα κρασιά μας χάνουν τη διαφορετικότητά τους.
Υπάρχουν κρασιά που δεν θα μπορούσαν να σταθούν στο τραπέζι ενός Master of Wine;
Πολλά κρασιά έχουν υπάρξει θύματα της εμπορικής τους επιτυχίας. Αυτό όμως δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να τα αγνοήσει ή να τα παραβλέψει, όταν αυτά παρουσιάζονται με ποιοτικές αποχρώσεις. Η ρετσίνα για παράδειγμα είχε κακοποιηθεί στο παρελθόν. Όμως, σήμερα παρουσιάζεται ως Ρητινίτης Οίνος, σύγχρονα και με εξαιρετικά κρασιά, που είμαστε υπερήφανοι να τα επικοινωνήσουμε σε όλο τον κόσμο. Γίνεται έτσι ένα rebranding.
Ποια είναι η νούμερο ένα ερώτηση που σου κάνουν όσοι σε γνωρίζουν;
Αυτό που με ρωτάει πολύ συχνά ο κόσμος είναι «με τι να συνδυάσει το φαγητό του». Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που μπορούμε να το συζητήσουμε την επόμενη φορά.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
