Κάθε εβδομάδα, η Σταυρούλα Κουλίτση, γράφει στο reader.gr και στη στήλη Διαβάσεις για όσα έκανε ή δεν έκανε, για όσα σκέφτηκε και για όσα προέκυψαν χωρίς να τα έχει σκεφτεί. Όλα αυτά «στην καλύτερη πόλη του κόσμου», γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα στην ουτοπία.
Στον Κυρ Αρίστο να πάτε
Το καλύτερο κεμπάπ του σύμπαντος εδρεύει στο Παλαιό το Φάληρο και ακόμα ψάχνω το δεύτερο καλύτερο κεμπάπ του σύμπαντος αλλά δεν το έχω βρει. Να σημειώσω ότι στον Κυρ Αρίστο τρώω τα τελευταία 10 χρόνια, οπότε δεν είναι ότι ενθουσιάστηκα, του έδωσα το χρυσό μετάλλιο και τέλος. Δυόμιση Ολυμπιάδες μετά όμως, κανείς δεν έχει καταφέρει να τον ανταγωνιστεί. Ή μάλλον να τον συναγωνιστεί, γιατί μιλάμε για Ολυμπιακούς Αγώνες φαγητού και πάνω από το καλό φαγητό είμαστε όλοι φίλοι.
Το κεμπάπ το σωστό, το ζουμερό, το αρωματικό, με το γιαούρτι του, τη σάλτσα του, την ωραία πίτα του. Ο Αρίστος έχει ένα μικρό χωριό από φαγάδικα στην περιοχή και το τυλιχτό του το έχω φάει μέχρι και για πρωινό. Όχι αυτό που τρως πρωινό τα leftovers της προηγούμενης. Το κανονικό, αυτό που ξυπνάς, πίνεις καφέ και λες να φάω scrambled eggs ή μήπως να πεταχτώ για 2 κεμπάπ;
Η φωνή που αγκαλιάζει την ψυχή
Την Ιουλία Καραπατάκη πιθανόν να τη βλέπετε μέχρι και στον ύπνο σας πλέον, γιατί η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται σχεδόν παντού. Και είναι η απόδειξη του ότι, όταν έχεις γεννηθεί για κάτι πολύ συγκεκριμένο, αυτό θα σε βρει ή θα το βρεις ή τελοσπάντων θα βρεθείτε και ο κόσμος θα γίνει λίγο καλύτερος. Μπορεί να την έχετε ακούσει σε κουτούκια να τραγουδάει ρεμπέτικα και λαϊκά με τις μπάντες της ή στο πλευρό του Σωκράτη Μάλαμα.
Σίγουρα θα πρέπει να την ακούσετε στα live που συνεχίζει για δεύτερη χρονιά στο Σταυρό του Νότου, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω αυτή τη μαγική φωνή που έρχεται και αγκαλιάζει την ψυχή. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είναι η μοναδική ερμηνεύτρια που με έχει κάνει να μην τραγουδάω κομμάτια που λατρεύω στα live της, μόνο και μόνο για να μπορέσω να ακούσω εκείνη χωρίς καμία παρεμβολή.
Και είναι ίσως η μοναδική ερμηνεύτρια που ό,τι κι αν πει - ακόμα κι αν είναι το Αερικό ή τα Μεταξωτά που δεν αντέχω άλλο να ξανακούσω - θα το πει με ένα τρόπο δικό της και θα το αγαπήσω ξανά.
Κι αν αποκλειστώ;
Χθες το πρωί κατέβηκα να πάρω το αυτοκίνητο και έξω είχε 6 βαθμούς Κελσίου. Σκεφτόμουν ότι έχει πια αυτό το κρύο που μπορεί κάποια στιγμή να φέρει και χιόνι. Οδηγούσα και άναψε το λαμπάκι της βενζίνης. Σκέφτηκα ότι μου φτάνουν τα χιλιόμετρα για τη διαδρομή που θα κάνω κι ότι θα βάλω βενζίνη μόλις βγω από την Αττική Οδό και αμέσως μετά σκέφτηκα ότι μάλλον έτσι είχαν πει πολλοί εκείνο το πρωί που χιόνιζε και αποκλείστηκαν για τόσες ώρες.
Άρχισα να κάνω σενάρια ότι αν αποκλειστώ δεν θα έχω βενζίνη για να έχω ανοιχτό το αιρκοντίσιον και ότι θα έπρεπε να έχω μια τσάντα με βασικά είδη πρώτης ανάγκης πάντα μαζί μου. Και μετά σκέφτηκα ότι είμαι υπερβολική, αλλά ίσως όχι και τόσο υπερβολική, αφού όλα αυτά δεν τα βγάζω από το μυαλό μου γιατί έχουν συμβεί.
Έφτασα, έβαλα βενζίνη και συνέχισα την ημέρα μου χωρίς να χιονίσει και χωρίς να αποκλειστώ κάπου.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
