Τα 10+1 ροκ τραγούδια που πρέπει να ακούσεις πριν πεθάνεις

Όταν αναφέρεσαι στους ενός εκ των «μπαμπάδων» της χαρντ ροκ μουσικής πιάνεις τον εαυτό σου αυθόρμητα να χρησιμοποιεί επίθετα συγκριτικού -για να μην πούμε υπερθετικού- βαθμού και μας χαρακτηρίσετε υπερβολικούς ή μεροληπτικούς.

Το «Stairway to Heaven» για πολλούς θεωρείται το καλύτερο και πιο επιτυχημένο τραγούδι των Led Zeppelin. Σίγουρα πάντως είναι το πιο δημοφιλές, αναγνωρίσιμο, αλλά και μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι της μπάντας. Έτσι, παρόλη τη διάρκεια των 10 -σχεδόν- λεπτών, το τραγούδι παραμένει από τα πιο αγαπημένα των ραδιοφωνικών παραγωγών παγκοσμίως.

Tο κομμάτι κυκλοφόρησε το 1971 στο άλμπουμ «Led Zeppelin IV» και γράφτηκε από τον κιθαρίστα του συγκροτήματος Τζίμι Πέιτζ και τον frontman των Zeppelin, Ρόμπερτ Πλαντ. Το περίεργο είναι όμως ότι αν και γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως single.

Το ρεκόρ που κατέχει είναι ότι τη δεκαετία του 1970 οι ακροατές ζήτησαν να ακουστεί στα ραδιόφωνα των Η.Π.Α. περισσότερο από κάθε άλλο, ενώ ψηφίστηκε ως το τρίτο καλύτερο ροκ κομμάτι όλων των εποχών μέσω του τηλεοπτικού σταθμού VH1. Το περιοδικό Rolling Stone το κατατάσσει 31ο στη λίστα με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών. 

https://www.youtube.com/watch?v=6Fqozggi-44

Μπορεί ένας ροκ «ύμνος» να συνδυάζει ταυτόχρονα την όπερα και τη μελωδία μιας μπαλάντας; Όταν μιλάμε για το σπουδαίο «Bohemian Rhapsody» των Queen τότε η απάντηση είναι κατηγορηματικά μονολεκτική: Ναι!

Ο Φρέντι Μέρκιουρι -ένα όνομα μια ιστορία- για πολλούς η καλύτερη φωνή όλων των εποχών, γράφοντας το τραγούδι έγραψε -για ακόμα μια φορά- ιστορία! Το κομμάτι συμπεριλήφθηκε στον δίσκο των Queen «A Night at the Opera» (1975) και έμεινε συνολικά 14 εβδομάδες στην κορυφή των βρετανικών charts. Όπως ξέρετε όσοι το έχετε ακούσει, το τραγούδι δεν διαθέτει κουπλέ και δέχτηκε ανάμικτες κριτικές αρχικά, ενώ το βίντεο του single θεωρήθηκε αρκετά πρωτοποριακό. Αδιαμφισβήτητα ωστόσο πρόκειται για ένα από τα πιο εμβληματικά και γνωστά τραγούδια της μπάντας και δεν λείπει από τις διάφορες λίστες που αφορούν τα σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών.

https://www.youtube.com/watch?v=fJ9rUzIMcZQ

Μύθος, αριστούργημα, θρύλος! Λέξεις ταυτόσημες με το σπουδαιότερο τραγούδι όχι μόνο των Eagles αλλά και της παγκόσμιας ροκ σκηνής συνολικά. Ταυτόχρονα όμως το «Hotel California» θεωρείται και ένα από τα πιο παρεξηγημένα τραγούδια λόγω των στίχων και του εξωφύλλου του ομώνυμου δίσκου που το συμπεριέλαβε το 1977 με διάφορους αστικούς μύθους, περίεργες συμπτώσεις και θεωρίες συνομωσίες να δημιουργούνται γύρω από αυτό.

Το κομμάτι μιλά για ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο που φαινομενικά μοιάζει με Παράδεισο, όμως στην πορεία οι «σκοτεινές» του πτυχές έρχονται στην επιφάνεια. Ο ταξιδιώτης αρχικά ενθουσιάζεται, όμως στη συνέχεια, αδυνατεί να «σκοτώσει το τέρας» και μαθαίνει πως «δε θα μπορέσει ποτέ να βγει από το ξενοδοχείο». Για το λόγο αυτό οι στίχοι του όπως οι: «This could be Heaven or this could be Hell», «There were voices down the corridor», «They stab it with their steely knives, but they just can't kill the beast», «You can check-out any time you like, but you can never leave», δημιούργησαν την εντύπωση πως το τραγούδι αναφέρεται στον Σατανά και έχει πρόθεση να οδηγήσει το κοινό στα μονοπάτια του σατανισμού. 

Ωστόσο, οι Eagles περιέγραψαν το κομμάτι ως μία «ερμηνεία της ακριβής ζωής στο Λος Άντζελες. Μια αλληγορία που αφορά στο "Αμερικανικό Όνειρο", στις απαγορευμένες απολαύσεις, τον ηδονισμό, την αυτοκαταστροφή, την απληστία και στη μουσική βιομηχανία στα τέλη της δεκαετίας του ’70». Στο ντοκιμαντέρ του 2013, «History of the Eagles», ο Ντον Χένλεϊ λέει για το τραγούδι ότι είναι «ένα ταξίδι από την αθωότητα στην εμπειρία... That's all!».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα κιθαριστικά σόλο στο μακρόχρονο φινάλε του «Hotel California», έχουν ψηφιστεί μεταξύ των σπουδαιότερων όλων των εποχών, ενώ το 1978 το τραγούδι βραβεύθηκε με Βραβείο Grammy.

https://www.youtube.com/watch?v=iahhYHy7lDo

Aπό τις πιο αναγνωρίσιμες εισαγωγές ροκ τραγουδιών και δεν το λέμε μόνο εμείς! Ο Slash έχει αποδείξει πόσο μεγάλος κιθαρίστας είναι, ακόμα και όταν απλώς αυτοσχεδιάζει στην κιθάρα του δημιουργώντας ένα από τα πιο εμβληματικά κιθαριστικά riff ever, έτσι στο «Sweet Child O’ Mine» ο καλλιτέχνης -με μια λέξη- ζωγραφίζει!

Όταν λοιπόν η μπάντα έχει κέφια δημιουργεί ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια της ροκ σκηνής. Οι στίχοι ανήκουν στον Axl Rose και η μουσική στους Slash και Izzy Stradlin. Το κομμάτι συμπεριλήφθηκε στο ντεμπούτο άλμπουμ των Guns N’ Roses με τίτλο «Appetite for Destruction» το 1987, ενώ κυκλοφόρησε και ως single και συγκεκριμένα το τρίτο από αυτό τον δίσκο.

Όταν τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας άκουσαν το θρυλικό riff του τραγουδιού άρχισαν να δουλεύουν πάνω του με αποτέλεσμα να μας δώσουν (και τους ευχαριστούμε για αυτό) ένα τραγούδι-σταθμό που έχει διακριθεί σε δεκάδες λίστες περιοδικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, sites και κριτικών. Σε μία ψηφοφορία του BBC, οι ακροατές ψήφισαν το riff ως το καλύτερο κιθαριστικό riff όλων των εποχών, ενώ παράλληλα το περιοδικό Rolling Stone το κατέταξε στην 198η θέση στη λίστα με τα 500 σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών.

https://www.youtube.com/watch?v=1w7OgIMMRc4

Ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια της χαρντ ροκ μουσικής που περιλαμβάνεται σε έναν από τους 5 πιο επιτυχημένους δίσκους όλων των εποχών και στο πιο επιτυχημένο άλμπουμ της χαρντ ροκ σκηνής. 

Aναγνωρίσιμο από τις πρώτες κιόλας νότες της εισαγωγής το «Back in Black» κυκλοφόρησε στο ομότιτλο έβδομο studio άλμπουμ του 1980 και αποτελεί φόρο τιμής στον εκλιπόντα τραγουδιστή του συγκροτήματος, Μπον Σκοτ, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Μπράιαν Τζόνσον.

Το τραγούδι έχει συμπεριληφθεί σε δεκάδες λίστες καλύτερων ροκ τραγουδιών, ενδεικτικά αναφέρουμε αυτές του τηλεοπτικού σταθμού VH1 με τα 40 καλύτερα μέταλ τραγούδια (4η θέση) και καλύτερα  χαρντ ροκ κομμάτια όλων των εποχών (2η θέση), επίσης στη λίστα με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών του περιοδικού Rolling Stone (187η θέση) και στη λίστα με τα 100 καλύτερα κιθαριστικά τραγούδια όλων των εποχών (29η θέση). 

https://www.youtube.com/watch?v=pAgnJDJN4VA

Πρέπει να είσαι παρανοϊκός για να μη σου αρέσει ή να μην έχεις ακούσει ποτέ το γνωστότερο ίσως κομμάτι των Black Sabbath.

Ο Γκίζερ Μπάτλερ γράφει για κάποιον και τις παρανοϊκές του σκέψεις -κάθε ομοιότητα με τον Όζι θεωρείται τυχαία- μέχρι που κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι είναι παράφρων. Το κομμάτι ήταν το πρώτο single από τον ομώνυμο δίσκο του 1970 και θεωρείται ένα από τα επιδραστικότερα κομμάτια της ροκ μουσικής. Ωστόσο και οι ίδιοι οι Sabbath από την πλευρά τους έχουν παραδεχθεί πως το βασικό -και ιστορικό πλέον- riff του τραγουδιού ανήκει στο «Dazed and Confused» των Led Zeppelin, το οποίο οι Sabbath έπαιξαν γρηγορότερα. 

https://www.youtube.com/watch?v=0qanF-91aJo

Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, το ίδιο το συγκρότημα δεν το είχε και σε ιδιαίτερη υπόληψη και ας αποδείχτηκε ένας από τους «ύμνους» του ροκ! Αυτός μάλιστα ήταν και ο λόγος που δεν κυκλοφόρησε από την αρχή ως single, αλλά ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του δίσκου «Machine Head» και αυτό κατόπιν πρωτοβουλίας της εταιρείας και όχι της μπάντας.

Έκτοτε βέβαια δεν λείπει ποτέ και σε καμία περίπτωση από συναυλία των Purple, ενώ η εισαγωγή του αναγνωρίζεται από κάθε μουσικόφιλο όποιο είδος μουσικής και αν προτιμά να ακούει.

Το κομμάτι ηχογραφήθηκε στο Μοντρέ της Ελβετίας τον Δεκέμβριο του 1971 και ο τίτλος του τραγουδιού ήρθε δια στόματος Ρότζερ Γκλόβερ, του μπασίστα των Deep Purple, όταν ξυπνώντας το πρωί στο ξενοδοχείο «Grand Hotel» της Ελβετίας είδε τον καπνό που είχε καλύψει τη λίμνη. Αν και στην αρχή ο Ίαν Γκίλαν ήταν αρνητικός να χρησιμοποιήσουν αυτό τον τίτλο, τελικά παρέμεινε και έγινε ένα από τα πιο σημαντικά τραγούδια της ροκ μουσικής. Οι στίχοι του τραγουδιού είναι βιωματικοί και περιγράφουν τη φωτιά που έπιασε στο χώρο του ξενοδοχείου-καζίνο που διέμεναν οι ίδιοι στην Ελβετία και στον οποίο την πρώτη βραδιά τραγουδούσε ο Φρανκ Ζάπα. Η πυρκαγιά ξέσπασε από μια φωτοβολίδα που έρξε ένας φαν του Ζάπα και οι (ατάραχοι;) Purple έγραψαν τους στίχους πάνω σε μια χαρτοπετσέτα κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς.

https://www.youtube.com/watch?v=ikGyZh0VbPQ

Ο Κερτ Κομπέιν προτού μας αφήσει πρόωρα έγραψε μερικά από τα πιο σημαντικά τραγούδια της ροκ σκηνής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Smells Like Teen Spirit», αντιπροσωπεύοντας μια ολόκληρη γενιά. 

Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1991 ως single μέσα από τον εμβληματικό δίσκο του συγκροτήματος, «Nevermind». Ωστόσο, ο Κομπέιν έχει παραδεχθεί ότι η μουσική του τραγουδιού είναι εμπνευσμένη από τους Pixies. Για την ιστορία να αναφέρουμε επίσης ότι το Teen Spirit είναι αποσμητικό.

Το τραγούδι έχει συμπεριληφθεί στη λίστα του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών και συγκεκριμένα βρίσκεται στην 9η θέση. Επίσης το συναντάμε 1ο στη λίστα του Kerrang! με τα 100 σπουδαιότερα singles όλων των εποχών, όπως και στη λίστα του με τα 100 σπουδαιότερα ροκ τραγούδια. Στην κορυφή βρίσκεται και στον κατάλογο του τηλεοπτικού σταθμού VH1 με τα 100 σπουδαιότερα τραγούδια της δεκαετίας του 1990, αλλά και σε εκείνον του NME με τα 500 σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών.

https://www.youtube.com/watch?v=hTWKbfoikeg

To έχουν διασκευάσει οι Motörhead -και το έχουμε αγαπήσει εξίσου- οι Apocalyptica και αρκετά ακόμα διάσημα συγκροτήματα.

Οι Μetallica παίζουν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κιθαριστικά riff και αρχίζουν να τραγουδούν για τους παιδικούς μας εφιάλτες, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Το κομμάτι που σπάνια απουσιάζει από το set list των συναυλιών τους κυκλοφόρησε ως single το 1991 και περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Metallica». Τη μουσική έχουν γράψει οι Κερκ Χάμμετ, Τζέιμς Χέτφιλντ και Λαρς Ούλριχ, τους στίχους ο Τζέιμς Χέτφιλντ και το κιθαριστικό riff ο Κερκ Χάμμετ.

https://www.youtube.com/watch?v=CD-E-LDc384

Στις 11 Ιουλίου 1969, πέντε ημέρες πριν εκτοξευτεί το Apollo 11 και πατήσει ο άνθρωπος πρώτη φορά στο φεγγάρι, ο Ντέβιντ Μπόουι κυκλοφόρησε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και επιτυχημένα τραγούδια του. Το κομμάτι συμπεριλήφθηκε στο δίσκο «David Bowie», ενώ κυκλοφόρησε και ως single.

Σε αυτό ο Μπόουι αφηγείται την ιστορία του φανταστικού αστροναύτη, Major Tom, τον οποίο θα ξανασυναντήσουμε σε τραγούδια όπως τα «Ashes to Ashes», «Hallo Spaceboy» και «Blackstar». Μάλιστα ο ίδιος ο Μπόουι έχει δηλώσει πως έμπνευσή του για να γράψει το κομμάτι στάθηκε η ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» την οποία είχε βρει καταπληκτική.

https://www.youtube.com/watch?v=cYMCLz5PQVw

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 2013 ο καναδός αστροναύτης Κρις Χάντφιλντ διασκεύασε το τραγούδι ενώ βρισκόταν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και έγινε το πρώτο μουσικό βίντεο που γύριστηκε στο διάστημα στην πραγματικότητα.

Πολλοί το θεωρούν το καλύτερο τραγούδι των Rolling Stones. Εμείς πάλι θεωρούμε ότι το να πρέπει να διαλέξεις ένα μόνο τραγούδι των Rolling Stones για να ακούσεις πριν πεθάνεις είναι ανθρωπίνως αδύνατον... τουλάχιστον για την υπογράφουσα! 

Το κομμάτι γράφτηκε από τον Κιθ Ρίτσαρντς και τον Μικ Τζάγκερ, κυκλοφόρησε το 1965 και διαθέτει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και αναγνωρίσιμα κιθαριστικά riff που μάλιστα ο ίδιος ο Ρίτσαρντς το θεωρούσε αρκετά ανόητο και δεν του άρεσε καθόλου, όπως έχει δηλώσει ο Μικ Τζάγκερ σε συνέντευξή του στο περιοδικό Rolling Stone. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν ήθελε να κυκλοφορήσει και ως single γιατί πίστευε ότι δεν θα έχει επιτυχία. Αυτή ήταν και η μοναδική φορά που διαφώνησε μαζί του ο Τζάγκερ και είχε απόλυτο δίκιο, όπως έδειξε η ιστορία.

Επίσης, το συναντάμε δεύτερο στη λίστα με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών του περιοδικού Rolling Stone, αλλά και στο  National Recording Registry της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. 

https://www.youtube.com/watch?v=byn7ZUjz5DY