Οι περισσότεροι σήμερα περιγράφουν την Αμέλια Έρχαρτ ως «αγοροκόριτσο». Αν μπορούσε να τους ακούσει η ίδια τότε είναι σχεδόν σίγουρο πως θα τους κατσάδιαζε λέγοντας πως ότι κάνει ένα αγόρι μπορεί να το κάνει και ένα κορίτσι και, μάλιστα, μπορεί και καλύτερα. Ίσως, αυτή να ήταν και η κινητήριος δύναμη για όλα όσα έκανε στη ζωή τους. Όχι το να κάνει κάτι καλύτερα από τα αγόρια αλλά να αποδείξει πως και τα κορίτσια μπορούν να κάνουν τα πάντα. Και τα κατάφερε. Έγινε η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της, πετώντας, τον Ατλαντικό Ωκεανό. Όταν επιχείρησε να το ξανακάνει, ωστόσο, όλα πήγαν στραβά.
Το κορίτσι που ήθελε να σπάει τα όρια
Γεννημένη στις 24 Ιουλίου 1897 στο Κάνσας των Ηνωμένων Πολιτειών, η Αμέλια ήθελε να δείξει από τα πρώτα της κιόλας βήματα πως δεν είναι ένα απλό κορίτσι. Σκαρφάλωνε σε δέντρα, έπαιζε με ακρίδες, κυνηγούσε τους αρουραίους με το τουφέκι του πατέρα της! Ήταν μόλις 7 χρονών όταν είπε στους συγγενείς της πως θέλει να πετάξει! Όλοι την κοιτούσαν με απορία αλλά ένας θείος της δεν της χάλασε το χατίρι. Της έφτιαξε μια ξύλινη ράμπα την οποία έβαλε στην οροφή του σπιτιού. Στη συνέχεια έφτιαξε ένα ξύλινο κουτί με τέτοιο τρόπο που να θυμίζει κόκπιτ αεροπλάνου.
Η Αμέλια Έρχαρτ μπήκε μέσα στο κουτί και ο θείος της του έδωσε την απαραίτητη ώθηση. Για μερικά δευτερόλεπτα πέταξε. Ήταν ολομόναχη στον αέρα. Η... προσγείωση βέβαια, όπως είναι φυσικό, δεν πήγε και πολύ καλά. Η Αμέλια βγήκε μέσα από το σπασμένο κουτί, με μικροτραύματα σε όλη της το σώμα και στο πρόσωπο και σκισμένα τα ρούχα της. Αυτή ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη πτήση της. Και εκείνη ήταν ερωτευμένη.
Αφού τελείωσε το γυμνάσιο και εργάστηκε ως νοσοκόμα στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Αμέλια Έρχαρτ, γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Κολούμπια. Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να την κρατήσει μακριά από τον ουρανό. Εκεί είναι το «σπίτι» της και τα αεροπλάνα είναι η αγάπη της. Στην πραγματικότητα, όμως, πέρα από εκείνη την «πτήση» στην αυλή του σπιτιού της δεν είχε ξαναπετάξει.
Αυτό θα αλλάξει (και μαζί και η ζωή της) τον Δεκέμβριο του 1920 όταν επισκέφθηκε με τον πατέρα της ένα αεροδρόμιο στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια. Εκεί έκανε την πρώτη της κανονική πτήση. Όταν βγήκε από το αεροπλάνο δήλωσε ξεκάθαρα πως θέλει να γίνει πιλότος και μόνο πιλότος και μερικές ημέρες αργότερα ξεκίνησε τα πρώτα της μαθήματα με δασκάλα μια πρωτοπόρο αεροπόρο, την Ανίτα «Νέτα» Σνουκ.
Η «πτήση» προς το όνειρο μόλις είχε ξεκινήσει. Περίπου έξι μήνες αργότερα αγοράζει ένα «καναρίνι». Όχι. Δεν αγόρασε κάποιο συμπαθές πτηνό. Το «καναρίνι», όπως η ίδια το αποκαλούσε, ήταν ένα μεταχειρισμένο κίτρινο διπλάνο! Με αυτό πετάει στα 14.000 πόδια στις 22 Οκτωβρίου 1922 δημιουργώντας παγκόσμιο ρεκορ για γυναίκες πιλότους! Τον Μάη της επόμενης χρονιάς γίνεται η 16η γυναίκα με άδεια πιλότου.
Εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων η Αμέλια Έρχαρτ αναγκάζετε να πουλήσει το «καναρίνι» της και να κάνει διάφορες δουλειές προκειμένου να βοηθήσει την οικογένειά της. Μπορεί όλα να έδειχναν πως το όνειρο χάνεται αλλά η ίδια δε σταμάτησε ποτέ να φαντάζεται τον εαυτό της στον αέρα. Και στο τέλος δικαιώθηκε.
Κάποια στιγμή δέχθηκε ένα τηλεφώνημα. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο εκδότης Τζορτζ Πάτναμ ο οποίος της εξήγησε πως θέλει να κάνει μια πτήση πάνω από τον Ατλαντικό και θέλει κάποιον ή κάποια να του κρατάει το ημερολόγιο πτήσης. Η Αμέλια Έρχαρτ δέχθηκε πριν καν ο Πάτναμ ολοκληρώσει την πρότασή του και κάπως έτσι τον Ιούνιο του 1928 έγινε η πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας τον Ατλαντικό Ωκεανό!
Μερικούς μήνες μετά έγινε ιδρύτρια και πρόεδρος της πρώτης ένωσης γυναικών πιλότων. Τα 99 μέλη της ένωσης έδωσαν και το χαρακτηριστικό όνομα «The Ninety-Nines».
Τα πανηγύρια και η χαρά της, ωστόσο, μετριάστηκαν από την αμφισβήτηση που δέχθηκε. Οι άνδρες θεωρούσαν πως οι αιθέρες τους ανήκουν και έτσι μείωναν το επίτευγμα της Αμέλια Έρχαρτ τονίζοντας πως πέτυχε ότι πέτυχε επειδή ήταν μαζί με έναν άνδρα. Εκείνη πείσμωσε και τον Μάη του 1932 έκανε την ίδια διαδρομή ολομόναχη. Πλέον κανείς δεν μπορούσε να της πει το παραμικρό και εκείνη εκμεταλλεύτηκε την όλη συνθήκη για να φωνάξει πως και η γυναίκα μπορεί να κάνει αυτά που κάνει ο άνθρωπος και ίσως και καλύτερα!
Σε κάθε ευκαιρία η Αμέλια Έρχαρτ έκανε δύο πράγματα: Ζητούσε την κατάργηση της ανδροκρατίας στην αεροπορία και δημιουργούσε νέα ρεκόρ! Όπως εκείνο τον Ιανουάριο του 1935 που πραγματοποίηση την πτήση Χαβάη – Καλιφόρνια (απόσταση μεγαλύτερη από το Ηνωμένες Πολιτείες – Ευρώπη) ολομόναχη!
Η μοιραία και μυστηριώδης τελευταία πτήση
«Έχω απόλυτη συναίσθηση του κινδύνου. Θέλω να το κάνω, γιατί θέλω να το κάνω. Οι γυναίκες πρέπει να προσπαθούν να κάνουν τα πράγματα όπως και οι άνδρες. Όταν αποτυγχάνουν, η αποτυχία τους πρέπει να είναι πρόκληση για τους επόμενους». Τα λόγια αυτά ανήκουν στην Αμέλια Έρχαρτ είναι ένα μικρό απόσπασμα από το τελευταίο γράμμα που είχε αφήσει στον σύζυγό της, τον εκδότη Τζορτζ Πάτναμ, τον άνθρωπο που της είχε ανοίξει τον δρόμο προς τον ουρανό.
Δεν ήταν ένα γράμμα της τελευταίας στιγμής. Ήταν ένα πλήρως συνειδητοποιημένο γράμμα, το οποίο το έγραψε και το άφησε σε ένα συρτάρι με την εντολή να ανοιχθεί αν δεν επιστρέψει από κάποια πτήση της. Ήξερε και η ίδια τους κινδύνους αλλά δεν μπορούσε να μείνει μακριά από τη μεγάλη της αγάπη.
Και κάπως έτσι έβαλε μπροστά το πιο παράτολμο και φιλόδοξο σχέδιό της. Με πλοηγό τον Φρεντ Νούναν και όχημα το δικινητήριο Lockheed 10-E Electra ξεκινάει την 1 Ιουνίου 1937 για τον γύρο του κόσμου! Έχοντας καλύψει τα 2/3 της διαδρομής και ενώ βρίσκεται πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό το αεροπλάνο εξαφανίζεται. Πριν χαθεί κάθε επικοινωνία, η Έρχαρτ είχε αναφέρει ότι τα καύσιμά τους τελειώνουν. Ο κακός καιρός (είχε πυκνή συννεφιά) και ίσως οι λανθασμένοι υπολογισμοί να τους έβγαλαν εκτός πορείας. Κανείς δεν ξαναείδε την Αμέλια Έρχαρτ ή τον Φρεντ Νούναν. Στις 2 Ιουλίου 1937 κηρύχθηκε αγνοούμενη και μια ημέρα σαν σήμερα, στις 5 Ιανουαρίου 1939, κηρύχθηκε και επίσημα νεκρή. Τι έγινε; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Μόνο σενάρια και θεωρίες συνωμοσίας θα ακούσετε και θα διαβάσετε. Γεγονότα δε θα πει κανένας γιατί απλά κανείς δεν ξέρει τι έγινε.
Η επίσημη εκδοχή είναι πως το δικινητήριο Lockheed 10-E Electra έμεινε από καύσιμα καθ’ οδόν προς το νησί Χάουλαντ και συνετρίβη στον ωκεανό. Το συγκεκριμένο νησί ήταν η τελευταία στάση ανεφοδιασμού της Έρχαρτ προτού ξεκινήσει το τελευταίο κομμάτι της αποστολής της, προς την Καλιφόρνια για να ολοκληρώσει το ιστορικό της ταξίδι 29.000 μιλίων.
Αυτά είναι τα μόνο δεδομένα από εκεί και πέρα ερευνητές ή «ερευνητές» και επιστήμονες ή «επιστήμονες» προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο της εξαφάνισης χωρίς, όμως, αποτέλεσμα. Για κάθε θεωρία που ακούγεται, υπάρχουν και δυο που την καταρρίπτουν.
Προσγειώθηκε στο νησί Νικουμαρόρο και έζησε σαν ναυαγός μέχρι που πέθανε; Προσγειώθηκε αλλά την έφαγαν τα γιγάντια καβούρια που ζουν εκεί; Προσγειώθηκε αλλά τη συνέλαβαν οι Ιάπωνες και την καταδίκασαν ως κατάσκοπο; Όλο αυτό ήταν ένα παιχνίδι κατασκοπίας και η Αμέλια Έρχαρτ από την αρχή ήταν πράκτορας σε μυστική αποστολή την οποία μόλις ολοκλήρωσε άλλαξε ταυτότητα και έζησε το υπόλοιπο της ζωής της σαν άγνωστη μεταξύ αγνώστων; Βρέθηκαν οστά που ανήκουν σε εκείνη αλλά ταιριάζουν και στον Νούναν; Βρέθηκαν 13 (μπορεί και 14) οστά αλλά στη συνέχεια χάθηκαν; Θα μπορούσαν να γίνουν σύγχρονες έρευνες σε αυτά τα οστά αλλά κάποιοι φρόντισαν να χαθούν; Τελικά, τα οστά ξαναβρέθηκαν αλλά οι εξετάσεις DNA έδειξαν πως δεν είναι της Αμέλια Έρχαρτ; Και σίγουρα δεν είναι ή δε θέλουν να μας πουν; Τι μας κρύβουν; Δείτε το πριν το κατεβάσω.
Δεκάδες μπορεί και εκατοντάδες τα σενάρια και αυτό είναι ένα δείγμα για το πόσο προκαλεί τη φαντασία των ανθρώπων η ζωή και η δράση της Αμέλια Έρχαρτ. Της γυναίκας που έσπασε κάθε πιθανό ρεκόρ, εξερευνώντας τους αιθέρες. Άλλωστε, όπως έλεγε και η ίδια, «υπάρχουν περισσότερα στη ζωή από το να είσαι… επιβάτης».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
